Αποκλειστική συνέντευξη του Ορφέα Περίδη στο Ta Panta Ola

Του Brian

Μετρά σχεδόν 20 χρόνια από τη πρώτη προσωπική δισκογραφική του δουλειά, έχει καταφέρει να κάνει το «έντεχνο» «mainstream» και το αντίστροφο χωρίς δυσκολία καθώς δεν είναι αυτοσκοπός του αφού δεν αρέσκεται να βάζει «ταμπέλες» στη μουσική.

Η ιδιαίτερη φωνή του σε συνδυασμό με την ερμηνεία του αγγίζουν τον ακροατή και είναι ίσως τα σημεία κλειδιά που διατηρούνται αναλλοίωτα τα τραγούδια του όσα χρόνια και αν πέρασαν.

Σπουδαίος καλλιτέχνης και υπέροχη προσωπικότητα, σε κερδίζει από τα πρώτα λεπτά. Η αίσθηση που δίνει εκτός σκηνής είναι ενδεχομένως ενός ανθρώπου συνεσταλμένου και ντροπαλού, λανθασμένα όπως δήλωσε ο ίδιος. Μετά τη συνέντευξη ο καλύτερος χαρακτηρισμός θα ήταν ότι τον διακατέχει μια πηγαία ευγένεια.

Δυο λόγια για την αποψινή εμφάνιση στο Γαλαξία

Ήταν -γιατί για εμάς σημασία έχει πως αντιδράει ο κόσμος και πως λαμβάνει αυτό που παρουσιάζουμε- λοιπόν ο κόσμος ήταν πολύ ζεστός, ήταν θερμός, συμμετείχε ενεργά, τραγουδούσε μαζί μου, ήταν και περισσότερες γυναίκες από άντρες αυτό παρατήρησα λόγω του ότι είχαμε τον αγώνα με τον Ολυμπιακό οπότε οι γυναίκες χαράς ευαγγέλια και περάσανε καλά, συμμετείχαν ,τραγουδούσαν, αισθάνθηκα πολύ καλά σήμερα ήταν πολύ καλός ο κόσμος έχει πολύ σημασία για εμάς πάνω στη σκηνή.

Στο παρελθόν είχατε εκμυστηρευτεί ότι έχετε αγοραφοβία, δε μπορείτε τους μεγάλους χώρους, τον πολύ κόσμο, όμως το επάγγελμά σας έχει να κάνει άμεσα με κοινό, πως το αντιμετωπίσατε αυτό στην πράξη;

Κοίταξε, τώρα να έχεις αγοραφοβία και να είσαι καλλιτέχνης αυτά τα δύο δε πάνε μαζί, ήταν πώς να σου το πω, σχεδόν αναπόφευκτο έπρεπε να το ξεπεράσω -ενδεχομένως και γρήγορα- και τα κατάφερα, μια 2ετία-3ετία μου χρειάστηκε γύρω στο 1996, τότε ήταν δηλαδή το πρόβλημά μου, ωστόσο γενικά με τους μεγάλους χώρους θα έλεγα πως ενώ όλοι οι συνάδελφοι θα έλεγαν ότι προτιμώ να παίξουμε σε μεγαλύτερους χώρους γιατί με την ίδια κούραση έχουμε περισσότερες απολαβές, εγώ αισθάνομαι ότι στο μικρό χώρο η μουσική λειτουργεί καλύτερα, νιώθω δηλαδή μια άνεση, νιώθω ένα συναίσθημα που μοιάζει με την οικειότητα, αισθάνομαι σαν να είμαι οικοδεσπότης σε ένα σαλόνι , ενώ στους αχανείς χώρους χάνομαι και εγώ δε μπορώ τη μαζική διασκέδαση, ποτέ δε θα τα καταφέρω.

Τι άνθρωπος είστε στη προσωπική σας ζωή; είστε συνεσταλμένος; είστε «κλειστός»;

Δεν είμαι κλειστός γιατί το τραγούδι είναι ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας, ένας κλειστός άνθρωπος δε μπορεί να γράφει τραγούδια και να βγαίνει να παίζει στο κόσμο, τι κλειστός είναι αφού είναι ο τρόπος να ανοίγεσαι προς στο κόσμο, είναι μύθος αυτό δεν είμαι κλειστός άνθρωπος. Πιστεύω ότι έχω αυτή την ικανότητα της επικοινωνίας, είμαι λίγο επικοινωνιακός τύπος, είχα ανέκαθεν αυτή την αγωνία να βγαίνω και να δημιουργώ το ενδιαφέρον, δηλαδή να κρατώ τον ακροατή σε ενδιαφέρον. Αυτός ήταν ο θάνατός μου ανέκαθεν σκεφτόμουν ότι αν ο καλλιτέχνης και ο κόσμος δεν αισθανθεί την παραμικρή συγκίνηση και αν συνεχίσει να μιλάει με το διπλανό του και λειτουργείς εσύ σαν τζούκ μποξ που τραγουδάς και παίζεις και αυτός μιλάει με τους γύρω του και εσύ γίνεσαι μια υπόκρουση, τότε έχεις αποτύχει έτσι πιστεύω ότι κατάφερα να κρατάω τον κόσμο σε ενδιαφέρον, να παρακολουθεί το τραγούδι και να συμμετέχει, αυτό το δούλεψα από τα πρώτα μου και όλας τραγούδια δηλαδή ο τρόπος που γράφω στίχο είναι έτσι ώστε να δημιουργεί ενδιαφέρον για να ακούσει και το επόμενο, τη συνέχεια, να δούμε τι θα πει δηλαδή, έχω μια τέτοια αγωνία ακόμα και τώρα.

Πως διασκεδάζετε και τι σας χαλαρώνει στη προσωπική σας ζωή;

Στη προσωπική μου ζωή αυτό που με χαλαρώνει είναι η φύση, είναι οι βόλτες, η επαφή μου με τη φύση αυτό που πιστεύω πως έχουμε όλοι οι Αθηναίοι ανάγκη μιας και μεγαλώσαμε στο τσιμέντο, αυτό το αγαπώ ιδιαιτέρως το «σπορ» να νιώθω τη φύση και να σου πω και κάτι άλλο μου αρέσει η κηπουρική, μου αρέσει να φυτεύω και να παρακολουθώ μέρα τη μέρα πως μεγαλώνουν τα μαρούλια τα διάφορα ότι βάζω.

Ξέρω είναι δύσκολο αλλά αν έπρεπε οπωσδήποτε να ξεχωρίσετε κάποια τραγούδια από τη δισκογραφία σας μέχρι τώρα ποια θα ήταν και γιατί

Ένα θα σου πω, το «κάτι μου κρύβεις» επειδή είναι ένα τραγούδι γραμμένο εν θερμό, είναι αληθινό τραγούδι δηλαδή βιωματικό τραγούδι, το οποίο μάλιστα έχω χαρεί που το αγάπησε και ο κόσμος.

Ένα τραγούδι ή ένας στίχος που θα χαρακτήριζε τη κατάσταση που «βιώνει» τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα, ή που θα «αφιερώνατε» στην Ελλάδα

Θα σου έλεγα το στίχο «Φτιάξε ματσακώνι, τίναξε μου τη σκουριά και ξανοίξου απ' το καρνάγιο, πέταξέ με στα βαθιά.»

Κακές συνήθειες έχετε;

Το κάπνισμα, προσπαθώ χρόνια να το σταματήσω συνεχώς.

Η κρίση της Ελλάδας αποτελεί έμπνευση για νέους στίχους;

Ασφαλώς, ότι συμβαίνει στη κοινωνία είναι πηγή έμπνευσης.

Φιλίες από το χώρο της μουσικής έχετε;

Με το Σωκράτη Μάλαμα είμαστε αδελφικοί φίλοι.

Ποια η γνώμη σας για τα μουσικά σόου όπως το «The voice» που προβάλλεται αυτή τη περίοδο στη τηλεόραση;

Είναι μια ευκαιρία ίσως για κάποιους νέους ανθρώπους να μπουν στο χώρο βέβαια ο χώρος αυτός μιας και μιλάς για το «The voice» είναι ο χώρος της πιο εμπορικής μουσικής δηλαδή εγώ ουδέποτε περίμενα από τους συγκεκριμένους που τραγουδάνε να έχουν κάποια ποιότητα στο τραγούδι ούτε και

εκείνοι αισθάνονται ότι είναι φορείς του πολιτισμού, διασκεδαστές είναι και το ξέρουν και αυτοί και έτσι τα έχουμε καλά όλοι, έτσι έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα, επομένως εκεί εκκολάπτονται διασκεδαστές, είναι ο χώρος που θα γεννήσει τους επόμενους διασκεδαστές, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους διασκεδαστές ούτε με το εμπορικό τραγούδι γενικά διότι το έχει ανάγκη ο κόσμος, έχει ανάγκη ο κόσμος δηλαδή και το όχι τόσο υψηλής τέχνης τραγούδι, έχει ανάγκη ο κόσμος και το πιο χαβαλεδιάρικο και το πιο χαμηλής τέχνης τραγούδι, ουδέποτε η Ελλάδα από το 60 και μετά έζησε χωρίς αυτό το τραγούδι. Θυμάμαι ότι από το ΄70 και μετά, παράλληλα με το καλό τραγούδι θα υπήρχε και ένα άλλο τραγούδι το οποίο ήταν λιγότερο καλό, πιο διασκεδαστικό, από τεχνική άποψη όχι με λιγότερες απαιτήσεις. Έτσι λοιπόν έχω συμβιβαστεί με αυτό και δε χωρίζω τους τραγουδιστές σε στρατόπεδα.

Στην αρχή του προγράμματος τραγουδήσατε ένα νέο σας τραγούδι με τίτλο «Ροζ ποδήλατο». Γιατί ροζ ποδήλατο και όχι άλλο χρώμα;

Γιατί έτσι έβγαινε στο στίχο τεχνικά και όχι μόνο. Θα μπορούσα να βάλω το μπλε ποδήλατο, αλλά το ροζ επειδή είναι γυναικείο χρώμα το προτιμώ γιατί εάν δώσουμε σε μια γυναίκα το κουμπί για να πατήσει και να γίνει μια παγκόσμια καταστροφή η γυναίκα δε θα το πατήσει, ό άνδρας μπορεί να το πατήσει, έχω εμπιστοσύνη στη γυναίκα, γιατί; Γιατί η γυναίκα φέρνει τη ζωή και η γυναίκα την υπολογίζει την καταστροφή.

Πότε αναμένεται νέα δισκογραφική δουλειά;

Όταν ετοιμάσω τα τραγούδια μου και γίνουν αυτός ο αριθμός που θέλω να γίνουν γιατί αυτή τη στιγμή είναι 6-7 τραγούδια θέλω να κάνω ένα δίσκο με 13-12 τραγούδια. Όταν φτάσω εκεί θα δισκογραφίσω. Ακόμα βρίσκομαι στη διαδικασία της εγγραφής.

Όσα έχετε γράψει μέχρι στιγμής έχουν κάποιο νέο ήχο, κάποια ανατροπή;

Δεν ξέρω αν έχουν ανατροπή, εγώ όταν γράφω ένα τραγούδι δε το κάνω γιατί έχω κάτι στο μυαλό μου να πετύχω, μερικές φορές το ίδιο τραγούδι με πηγαίνει και όχι εγώ αυτό, επομένως δεν έχω να σου πω για το πως θα είναι τα καινούργια τραγούδια που θα φτιάξω και γενικώς τι εικόνα θα έχει ο νέος δίσκος, όταν θα το φτιάξω θα σου πω.
Επόμενες εμφανίσεις;

Εμφανίσεις θα συνεχίσουμε να παίζουμε σε όλη την Ελλάδα και στη Κύπρο να μας έχει καλά ο θεός να συνεχίσουμε αυτή την αγαπημένη δουλειά που κάνουμε.

Η συνέντευξη δόθηκε την Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014.Τον ευχαριστώ θερμά για τη παραχώρηση της συνέντευξης. Brian.