"Η απώλεια του πατέρα μου μου έγινε σχεδόν εμμονή. Ακόμη δεν μπορώ να χωνέψω ότι δεν είναι πια στη ζωή. Μπορεί, εκεί που είμαι καλά να κάνω μια σκέψη και να αρχίσω να κλαίω. Φυσικά είμαι πολύ καλύτερα και σκέφτομαι πως, αν μπορούσε να με δει, θα ήταν πάρα πολύ περήφανος για το πώς ξαναστάθηκα στα πόδια μου και πώς έχω επιλέξει να ζω τη ζωή μου"
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου