Φόρος τιμής στον Αλέξη Γρηγορόπουλο

ΣΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ

Σου έδωσαν ένα όνομα.

Σου έδωσαν ένα συμβάν

Και μετά σου είπαν

Να μη ζήσεις.

Τώρα το όνομά σου

Βρίσκεται σ’ ένα δρόμο

Και ο ξαφνικός σου πόνος

Είναι σ’ ένα συμβάν.

Τώρα τα λίγα χρόνια σου

Άφησαν τα άλλα

Και πήγαν να κατοικήσουν

μακριά

Στην εποχή των δεινοσαύρων.

Τώρα η πλούσια οικογένειά σου

Είναι φτωχή

Γιατί δεν μπόρεσε

Να εξηγήσει το γιατί

Και τα δάκρυά της

Εξατμίστηκαν αμέσως

Στις φωτιές της Αθήνας.

Οι συνομήλικοί σου

Οργισμένοι από τ’ άδικο

Το δικό σου,

Δεν άναψαν κεριά

Στο όνομά σου

Αλλά λαμπάδιασαν

Μαγαζιά γράφοντας

Το όνομά σου

Στους τοίχους

«Αυτή η νύχτα είναι

Για τον Αλέξη».

Ακόμα και ο φρουρός

Της πατρίδας στο μνημείο

Του Άγνωστου Στρατιώτη

Μετακινήθηκε

Για χάρη σου.

Το συμβάν έμεινε

Μετέωρο. Έτσι γίνεται

όταν τα παιδιά περνάνε

στην εφηβεία

και δεν περιμένουνε

τα χριστουγεννιάτικα

δώρα με λαχτάρα

αλλά θέλουν να πάρουν

αντι-δωρο

τη ζωή στα χέρια τους

κρατώντας μόνο

ένα σάντουιτς σ’ αυτά τα χέρια

μπροστά στις κάνες που τα σημαδεύουν

σαν κάνουλες θανάτου.

Μια καρδιά σου έδωσαν

Και την έδωσες απρόσμενα

Στη σφαίρα, Γρηγορόπουλε,

Γιατί αργά έμαθες

Ότι τα λόγια σκοτώνουν.


ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΑΠΙΤΖΑΚΗΣ