«Πιστεύω ότι με το μνημείο της Αμφίπολης πρέπει να σχετίζονται επιφανείς, που είχαν δεσμούς λόγω καταγωγής ή λόγω δράσης με αυτή την πόλη. Πιθανότατα (να πω ασφαλώς;) ο ίδιος ο Κάσσανδρος και η γυναίκα του Θεσσαλονίκη» αναφέρει η γνωστή βυζαντινολόγος, που υποστηρίζει ότι «η μεγαλοπρέπεια του μνημείου συνάδει με το χαρακτήρα του Κασσάνδρου, ο οποίος διακρινόταν για την ευρυμάθειά του αλλά και για την εχθρότητά του απέναντι στον Μεγάλο Αλέξανδρο».
«Όσο για τους δολοφονηθέντες από τον Κάσσανδρο στην Αμφίπολη, Ρωξάνη και τον τότε δωδεκαετή Αλέξανδρο Δ', γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και την Ολυμπιάδα, που δολοφονήθηκε στην Πύδνα, αν ο Κάσσανδρος ήθελε να τηρήσει τα προσχήματα -κυρίως απέναντι στους υπόλοιπους διαδόχους αλλά και απέναντι στο νομοταγές στη δυναστεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στράτευμα-, θα πρέπει να τους έθαψε, ως βασιλείς που ήταν, στους βασιλικούς τάφους των Αιγών (στη Βεργίνα)».
Όσον αφορά στις «εξαίρετες Καρυάτιδες, τις Σφίγγες και όποια άλλα ευρήματα ανάλογης ποιότητας έρθουν στο φως από την ανασκαφή της Αμφίπολης», η ίδια εικάζει ότι «μπορεί το εργαστήρι και τα υλικά να είναι μακεδονικά αλλά τo 'χειρ εποίησεν' να είναι από καλλιτέχνες Αθηναίους προσκληθέντες από τον Κάσσανδρο ή απλώς φυγάδες από την πόλη τους, που είχε χάσει τότε πια τον πλούτο, την αίγλη, το δόξα και τη λάμψη της».
«Να ονομάσω, λοιπόν, Κασσάνδρειον το μνημείο της Αμφίπολης;» καταλήγει η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, η οποία τονίζει στους ειδικούς, που έχουν το τελευταίο λόγο, να μη ξεχάσουν την εν Αμφιπόλει δράση του Κασσάνδρου αλλά ούτε και τη γυναίκα του Θεσσαλονίκη, αν βρεθούν γυναικεία οστά και κτερίσματα στην Αμφίπολη.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου